Vanden Panhuysen Ernest

Vanden Panhuysen, Ernest,  ° Brussel 1874 † Aarschot 1929

Schilder van de natuur, dieren en portretten. Brengt als wees vanaf zijn eerste levensjaar, zijn jeugd door in Aarschot. Volgt er vanin zijn prille jeugd gedurende twee jaar tekenlessen.

Leerling aan de Academie van Leuven (Constantin Meunier) en tijdens zijn legerdienst aan de Academie van Antwerpen. Vervolmaakt zich aan het NHISKA. Prijs N. de Keyser (1901). Bezoekt Rome. Debuteert in 1897 op de Driejaarlijkse Salons. Leraar aan de Academie van Aalst (vanaf 1903). Vestigt zich bij zijn huwelijk in 1906 in Grimbergen, dat hij in 1914 verlaat voor Schaarbeek. Werkt aanvankelijk als dierenschilder. Zijn portretten in heldere en sobere streken zijn opmerkelijk door de treffende gelijkenis. Komt bij een tragisch ongeval om. De stad Aarschot verwerft een groot gedeelte van zijn oeuvre. Retrospectieve in de abdij van Averbode in 1974. Werk in het stadhuis van Aalst.

Bron: Biografisch lexicon plastische Kunst in België, Greet & Wim Pas, De Gulden Roos vzw, 2000 (ISBN 90-76138-02-8)

Geboortedatum
1874
Sterfdatum
1929

Werken van deze kunstenaar: